Καλά εκεί στη ΝΝΔ έχουν χάσει κάθε μέτρο, μπούσουλα, επαφή με την πραγματικότητα και, κυρίως, με την... Ιστορία! Και εντάξει για κάτι γραφικούς τυπάκους, σαν τον Μανώλη και την Πιπιλή ας πούμε, αλλά και... κοτζάμ Καθηγητής!!!
Ο λόγος για τον Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Σαμαρά, Καθηγητή του Παντείου, κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο... Ο οποίος «ξεσπάθωσε» λάβρος υπερασπιζόμενος την «ενότητα της Κεντροδεξιάς» με άρθρο του στο ΒΗΜΑ. Ο άνθρωπος ή δεν ήξερε τι έγραφε, ή σκόπιμα θέλει να παίξει με τις λέξεις και τα... νεύρα του Σαμαρά!!! «Καραμανλικός» γαρ... Δεν εξηγούνται αλλιώς οι αναφορές του σε ζητήματα που κατά κύριο λόγο πλήττουν και εκθέτουν ολόκληρη τη σημερινή ηγετική ομάδα της ΝΝΔούλας! Και ειδικά τους Σαμαρά, Αβραμόπουλο και Λυκουρέντζο...
Παραθέτουμε μόνο το επίμαχο απόσπασμα από το εν λόγω κείμενο του κυρίου Καθηγητού, που ενώ φαινομενικά στοχεύει στη Δημοκρατική Συμμαχία, στην πραγματικότητα -διά της εκτεταμένης αναφοράς στο παρελθόν- ξευτιλίζει το Σαμαρά και τους λοιπούς που κάποτε είχαν αποσκιρτήσει από τη ΝΔ, φτιάχνοντας τα δικά τους κόμματα!
Γράφει, λοιπόν, ο Αρβανιτόπουλος (οι υπογραμμίσεις δικές μας): «Η ενότητα της Κεντροδεξιάς είναι σήμερα δεδομένη. Τόσο στο επίπεδο της λαϊκής βάσης όσο και στο επίπεδο των ιδεών. Αφού σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί διάσπαση η δημιουργία θνησιγενών πολιτικών μορφωμάτων, τα οποία ούτε κομίζουν κάτι το καινούργιο ούτε εκφράζουν κάποια κοινωνική δυναμική. Τέτοια φαινόμενα στον χώρο της Κεντροδεξιάς υπήρξαν στο παρελθόν, αλλά στην πράξη λειτούργησαν στην αντίθετη κατεύθυνση από τις προσδοκίες των εμπνευστών τους. Το 1958 η απόπειρα διάσπασης της ΕΡΕ οδήγησε στην εκλογική απόδειξη της πολιτικής κυριαρχίας της. Μεταπολιτευτικά, η τύχη διαφορετικών πολιτικών κομμάτων, που φιλοδόξησαν να «τιμαριοποιήσουν» και να «τεμαχίσουν» την Κεντροδεξιά, επιβεβαίωσε τον «σιδηρούν κανόνα» στον χώρο της Κεντροδεξιάς.»...
Δεν νομίζω, ότι χρειάζονται περισσότερες ερμηνείες... Η τελευταία αποστροφή του ανωτέρω αποσπάσματος είναι σαφές ποιους «φωτογραφίζει».
Αλήθεια, ο Σαμαράς αισθάνεται... υπερήφανος που ο «διευθυντής» του τον... κρέμασε στα μανταλάκια της Ιστορίας, ως... «παράδειγμα προς αποφυγήν»;...;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου